tràba , nf: trava Definizione genia de trobea chi si ponet a is peis de ananti (in cambúcios) de un'animale mannu: est fata cun pagas lórigas de cadena in mesu e duas lórigas mannas (genia de grigliones, una a cada cambúciu) chi si serrant e aperint a crae (gardu, materatzu): po su prus si narat pl.; in cobertantza, impedimentu mannu chi no lassat camminare o fàere comente si bolet Sinonimi e contrari atravu, iférias Frasi mòvedi tandho, chi arrivada est s'ora de truncare sa trava! ◊ già chi no cheres gropera e ne trava e ne trobea, cherzo ischire it'est s'idea chi ti portat custa sera! (G.Budroni) Etimo ctl., spn. traba Traduzioni Francese entrave Inglese iron hobble Spagnolo traba Italiano pastóia di fèrro Tedesco eiserne Fessel.

«« Cerca di nuovo